وقتی نیستی

وقتی نیستی خونمون با من غریبی میکنه

چقدر دوری سخته...

مخصوصا واسه کسی که قد جون دوسش داری.

چقدر سخته که جای خالیشو ببینی و هیچی نتونه یادشو از ذهنت ببره.

اونوقته که قدرشو می دونی و همینطور که بغض گلوتو گرفته از خدا می خوای که

هیچ وقت جای خالیشو نبینی و نبودشو حس نکنی.

نبودن و نداشتن هاست که به ما فرصت میده، قدر بودن ها و داشته هامون رو بدونیم.

آری آری زندگی زیباست،
زندگی آتشگهی دیرنده پابرجاست
گر بیفروزیش رقص شعله اش در هر کران پیداست
ور نه خاموش است و خاموشی گناه ماست.

هر جا که سفر کردم ، تو همسفرم بودی

وز هر طرفی رفتم، تو راهبرم بودی

با هر که سخن گفتم، پاسخ ز تو بشنیدم

بر هر که نظر کردم ، تو در نظرم بودی

در خنده ی من چو گل ، در کنج لبم خفتی

در گریه ی من چو اشک، در چشم ترم بودی

در صبحگاه عشرت ، همدوش تو میرفتم

در شامگاه غربت، بالین سرم بودی

آ واز چو می خواندم، سوز تو به سازم بود

پرواز چو میکردم، تو بال و پرم بودی

هرگز دل من بر تو، یار دگری نگزید

گر خواست که بگزیند ، یار دگرم بودی

دوشنبه 24 بهمن 1390 - 10:36:44 AM

عضویت در گوهردشت
رمز عبورم را فراموش کردم

نظر ها

kian

http:// rahajavid.gegli.com

ارسال پيام

دوشنبه 24 بهمن 1390 1:17:49 PM

دل بردی از من به يغما ای ترک غارتگر من
ديدی چه آوردی ای دوست از دست دل بر سر من
عشق تو در دل نهان شد دل زار و تن ناتوان شد
رفتی چو تير و کمان شد از بار غم پيکـر مـن
مـی سـوزم از اشتياقت در آتشم از فـراقت
کانــون مـن سينه مـن سـودای مـن آذر مـن
بـار غـم عشق او را گـردون نيـــارد تحمـل
چـون مـی تـوانـد کشيـدن اين پيکر لاغر من
اول دلم را صفــا داد آيينــه ام را جــلا داد
آخـر بـه بـاد فنـا داد عشق تـو خاکستـر مـن